Dit jaar gaan mijn vriendin en ik voor de vijfde keer naar Zuid-Afrika. Een jubileum.
De eerste reis naar de Regenboognatie was in 2000. Daarna volgde 2004, 2008 en 2009.
In een vijfluik neem ik je mee terug in de tijd vanaf 2000 en eindig ik met mijn route van de reis die we dit jaar gaan maken.
Route 2009: Johannesburg, Tzaneen, Krugerpark, Panoramaroute, Pretoria, Kaapstad
Deze reis betrof het beste van twee werelden: het rauwe noorden en het bourgondische zuiden van de Kaap.
Aangekomen op het vliegveld van Johannesburg werden we afgehaald en direct naar ons hotel in Sandton gebracht. De volgende ochtend werd de huurauto gebracht en konden we op weg. Net voordat we de snelweg wilden oprijden hield de auto ermee op. Daar sta je dan. Snel pakte ik de papieren erbij en daarop stond ook het alarmnummer. Al na een half uur kwam er een oplegger aanrijden met achterop een andere auto. Twee mannen stapten uit en één van hen probeerde de auto nog te starten. Even deed ie het, maar gelukkig hield ie het al snel voor gezien.
Tien minuten later vertrokken we met de nieuw gebrachte auto richting Tzaneen in de noordelijke provincie Limpopo. Met dank aan de topservice van de alarmservice.
Limpopo is de meest noordelijke provincie van Zuid-Afrika en vernoemd naar de rivier die hier stroomt. Behalve de overweldigende natuur met watervallen, acacia's en baobabs vind je er ook wildparken, diamantmijnen, theeplantages en fruitgaarden. Vanwege de vele baobabs wordt het ook wel de provincie van de baobab genoemd. Wij bezochten 's werelds grootste baobab.
Tzaneen is een goede uitvalbasis om de Magoebaskloof te verkennen. De kloof strekt zich uit van Tzaneen tot Haenertsburg. Je kunt hier eindeloze wandelingen maken, mountainbiken en paardrijden. Wij sliepen in het Magoebaskloof hotel.
Vanuit Tzaneen reden we naar de Sefapane lodge in Phalaborwa, de poort tot het Krugerpark. Maar niet voordat we even een bezoekje brachten aan de Amarulafabriek :-)
Route 2009: Johannesburg, Tzaneen, Krugerpark, Panoramaroute, Pretoria, Kaapstad
Deze reis betrof het beste van twee werelden: het rauwe noorden en het bourgondische zuiden van de Kaap.
Waterval - Magoebaskloof
Aangekomen op het vliegveld van Johannesburg werden we afgehaald en direct naar ons hotel in Sandton gebracht. De volgende ochtend werd de huurauto gebracht en konden we op weg. Net voordat we de snelweg wilden oprijden hield de auto ermee op. Daar sta je dan. Snel pakte ik de papieren erbij en daarop stond ook het alarmnummer. Al na een half uur kwam er een oplegger aanrijden met achterop een andere auto. Twee mannen stapten uit en één van hen probeerde de auto nog te starten. Even deed ie het, maar gelukkig hield ie het al snel voor gezien.
Tien minuten later vertrokken we met de nieuw gebrachte auto richting Tzaneen in de noordelijke provincie Limpopo. Met dank aan de topservice van de alarmservice.
Limpopo - Zuid-Afrika
Limpopo is de meest noordelijke provincie van Zuid-Afrika en vernoemd naar de rivier die hier stroomt. Behalve de overweldigende natuur met watervallen, acacia's en baobabs vind je er ook wildparken, diamantmijnen, theeplantages en fruitgaarden. Vanwege de vele baobabs wordt het ook wel de provincie van de baobab genoemd. Wij bezochten 's werelds grootste baobab.
Tzaneen is een goede uitvalbasis om de Magoebaskloof te verkennen. De kloof strekt zich uit van Tzaneen tot Haenertsburg. Je kunt hier eindeloze wandelingen maken, mountainbiken en paardrijden. Wij sliepen in het Magoebaskloof hotel.
Vanuit Tzaneen reden we naar de Sefapane lodge in Phalaborwa, de poort tot het Krugerpark. Maar niet voordat we even een bezoekje brachten aan de Amarulafabriek :-)
Sefapane lodge - Zuid-Afrika
Een dag met een ranger in het Krugerpark werd onvergetelijk. Op zoek naar de Big Five spotten we eindelijk het luipaard dat we tot dan toe nog niet hadden gezien ondanks dat we toch heel wat Afrikaanse wildparken hebben bezocht. Na een inspannende dag was het heerlijk relaxen bij het zwembad van de lodge. Het eten was zeer goed en onze rondavel zorgde voor het echte Afrika-gevoel.
Vanuit ons adres in Hazyview trokken we een dag uit voor de Panoramaroute, een van de mooiste autoroutes ter wereld. Voordat we echter aan de route konden beginnen werden we eerst aangehouden door de politie. Volgens de agent hadden we niet stilgestaan bij een stopbord. Ik dacht van wel, maar ging maar niet in discussie. Kosten 700 Rand (€ 70,-), En de agent wilde mijn rijbewijs zien.
'O, u bent geen Zuidafrikaan?', zei de agent verbaasd.
'Nee, we komen uit Nederland.'
Inmiddels had ik het geld al in mijn hand en gaf het aan hem. Ik wilde wel graag een bewijs van betaling. Dat kon echter niet. Daarvoor moesten we mee naar het politiebureau en daar hadden wij geen tijd voor, want we waren hier nog maar één dag. We eisten ons geld terug, wat hij ook prompt deed. Na een korte discussie, waarin ik hem kon overtuigen dat ik echt stil had gestaan bij het stopbord, liet de agent ons gaan. Een goede les: vraag eerst een betalingsbewijs voordat je geld geeft, blijf overtuigd van je onschuld en blijf ook vooral vriendelijk. Uiteindelijk werd het een mooie dag langs de prachtige Panoramaroute, met mooie natuurverschijnselen vergezichten, canyons, potholes en watervallen.
Bij toeval ontdekten we Adam's Calendar, een stenen sterrenwacht die getuigt van een eeuwenoude beschaving. We zaten namelijk achter een vrachtwagen, die puffend de berg op ging. Een doorgetrokken streep belette ons om de wagen in te halen, maar het duurde zo lang dat ik toch besloot de wagen voorbij te gaan. Ik gaf gas, keek in mijn binnenspiegel en stuurde snel langs de vrachtauto. Een fractie te laat ontdekte ik dat de auto achter ons een zwaailicht had. Was het een politieauto?
Angstvallig reden we door terwijl we constant keken of we gevolgd werden. Gelukkig zagen we alleen de afstand tussen de vrachtauto en ons groter worden. Na een kilometer zagen we een afslag die we direct namen. Achterom kijkend zagen we de vrachtwagen met daarachter een gele auto met oranje zwaailicht....uit. Geen politie dus, maar een soort ANWB auto.
We hadden trek en zochten een lunchadres en vonden dit aan de Zasm weg, bij Adam's Calender.
Onze laatste dag in het noorden brachten we door in Pretoria. Een must see zijn de regeringsgebouwen. Vanaf de heuvel heb je een prachtig uitzicht over de stad. We leverden de auto in op het vliegveld van Johannesburg en vlogen vervolgens naar Kaapstad. We verbleven een week in Bed and Breakfast Leeuwenvoet in de wijk Tamboerskloof.
De zeven dagen in Kaapstad vlogen voorbij. Er is zoveel in en om Kaapstad te doen. We bezochten de stranden van Muizenberg, Clifton, Camps Bay en Llandudno, reden Chapmans Peak Drive, deden een Rondje Kaap, slenterden door Houtbaai, aten bij Aubergine, bezochten een aantal wijngaarden en de botanische tuin van Kirstenbosch. We bezochten opnieuw Bo-Kaap en gingen op bezoek bij Streetwires, kochten een fantastisch mooie hondenriem voor onze Zwitserse herder in de Waterkant, snuffelden op Green Market en genoten van de heerlijke koffie van deze koffiestad.
Vanuit ons adres in Hazyview trokken we een dag uit voor de Panoramaroute, een van de mooiste autoroutes ter wereld. Voordat we echter aan de route konden beginnen werden we eerst aangehouden door de politie. Volgens de agent hadden we niet stilgestaan bij een stopbord. Ik dacht van wel, maar ging maar niet in discussie. Kosten 700 Rand (€ 70,-), En de agent wilde mijn rijbewijs zien.
'O, u bent geen Zuidafrikaan?', zei de agent verbaasd.
'Nee, we komen uit Nederland.'
Inmiddels had ik het geld al in mijn hand en gaf het aan hem. Ik wilde wel graag een bewijs van betaling. Dat kon echter niet. Daarvoor moesten we mee naar het politiebureau en daar hadden wij geen tijd voor, want we waren hier nog maar één dag. We eisten ons geld terug, wat hij ook prompt deed. Na een korte discussie, waarin ik hem kon overtuigen dat ik echt stil had gestaan bij het stopbord, liet de agent ons gaan. Een goede les: vraag eerst een betalingsbewijs voordat je geld geeft, blijf overtuigd van je onschuld en blijf ook vooral vriendelijk. Uiteindelijk werd het een mooie dag langs de prachtige Panoramaroute, met mooie natuurverschijnselen vergezichten, canyons, potholes en watervallen.
God's Window |
Bij toeval ontdekten we Adam's Calendar, een stenen sterrenwacht die getuigt van een eeuwenoude beschaving. We zaten namelijk achter een vrachtwagen, die puffend de berg op ging. Een doorgetrokken streep belette ons om de wagen in te halen, maar het duurde zo lang dat ik toch besloot de wagen voorbij te gaan. Ik gaf gas, keek in mijn binnenspiegel en stuurde snel langs de vrachtauto. Een fractie te laat ontdekte ik dat de auto achter ons een zwaailicht had. Was het een politieauto?
Angstvallig reden we door terwijl we constant keken of we gevolgd werden. Gelukkig zagen we alleen de afstand tussen de vrachtauto en ons groter worden. Na een kilometer zagen we een afslag die we direct namen. Achterom kijkend zagen we de vrachtwagen met daarachter een gele auto met oranje zwaailicht....uit. Geen politie dus, maar een soort ANWB auto.
We hadden trek en zochten een lunchadres en vonden dit aan de Zasm weg, bij Adam's Calender.
Regeringsgebouwen Pretoria |
Onze laatste dag in het noorden brachten we door in Pretoria. Een must see zijn de regeringsgebouwen. Vanaf de heuvel heb je een prachtig uitzicht over de stad. We leverden de auto in op het vliegveld van Johannesburg en vlogen vervolgens naar Kaapstad. We verbleven een week in Bed and Breakfast Leeuwenvoet in de wijk Tamboerskloof.
Muizenberg |
De zeven dagen in Kaapstad vlogen voorbij. Er is zoveel in en om Kaapstad te doen. We bezochten de stranden van Muizenberg, Clifton, Camps Bay en Llandudno, reden Chapmans Peak Drive, deden een Rondje Kaap, slenterden door Houtbaai, aten bij Aubergine, bezochten een aantal wijngaarden en de botanische tuin van Kirstenbosch. We bezochten opnieuw Bo-Kaap en gingen op bezoek bij Streetwires, kochten een fantastisch mooie hondenriem voor onze Zwitserse herder in de Waterkant, snuffelden op Green Market en genoten van de heerlijke koffie van deze koffiestad.
Maar het leukste was toch wel het live meemaken van de loting van de WK in Zuid-Afrika. Overal was de komst van het WK voetbal voelbaar. En tijdens de trekking was het één groot feest op straat.
Een week Kaapstad is veel te kort. Maar dat is niet erg want we komen heel graag weer terug. En dit jaar gaat dat eindelijk gebeuren. Wat we in 2015 gaan doen lees je in het laatste deel van dit vijfluik.
Ode aan de WK voetbal 2010 - Kaapstad |
Een week Kaapstad is veel te kort. Maar dat is niet erg want we komen heel graag weer terug. En dit jaar gaat dat eindelijk gebeuren. Wat we in 2015 gaan doen lees je in het laatste deel van dit vijfluik.