Doorgaan naar hoofdcontent

Pistoia

Pistoia is een stad halverwege Florence en Pisa/Lucca in noord Toscane. Vanwege deze drie bekende steden wordt Pistoia vaak overgeslagen. En dat is eigenlijk zonde, want Pistoia is de moeite van een bezoek waard.

Piazza del Duomo - Pistoia

Het centrum van Pistoia is compact en overzichtelijk. Mooie pleinen en idyllische straatjes wisselen elkaar af. Pistoia heeft een prachtig stadsplein, de piazza del Duomo, met de Cattedrale di San Zeno en zijn campanile.
Pistoia heeft haar eigen 'palio'. Op 25 juli wordt op het piazza del Duomo een paardentoernooi gehouden tussen de vier stadswijken. Deze 'La Giostra dell’Orso' is ter ere van de beschermheilige van de stad, San Jacopo. Feest en spektakel gegarandeerd.

Steegje - Pistoia 

Pistoia is makkelijk te voet te verkennen. Je loopt van plein naar plein via mooie steegjes en onderweg is er voldoende horeca om even uit te rusten en mensen te kijken. De pleinen zijn gevuld met marktkraampjes, Daarnaast zijn er veel boetiekwinkeltjes.

Piazza della Salla - Pistoia

Ook 's avonds is het hier gezellig. De marktkramen zijn verdwenen en het plein is omgetoverd tot een groot terras.

Restaurantstraatje Pistoia

Pistoia heeft een treinstation en is een goede uitvalbasis om de steden Florence, Pisa en Lucca te bezoeken.

Pistoia is de geboorteplaats van de Italiaanse filantroop, humanist en patriot Niccolò Puccini. Zijn geboortehuis is tegenwoordig een Bed and Breakfast, genaamd Residenza D'Epoca Puccini. Ik kan deze overnachtingsplek van harte aanbevelen. In het complex, waarin de Residenza is gevestigd, wonen ook Italianen. Samen deel je de binnentuin.


Restaurants


Campanile - Pistoia



Populaire posts van deze blog

Mosterdstad Doesburg

Doesburg is vooral beroemd om haar mosterd. Maar daarnaast geniet Doesburg als een van de weinige steden van Nederland grote bekendheid vanwege haar gerestaureerde binnenstad en vestingwerken. En, gelegen aan de IJssel en Oude IJssel, is deze Hanzestad ook een stad aan het water. Deze drie kenmerken maken Doesburg aantrekkelijk en het zeer de moeite waard om het stadje met een bezoekje te vereren. Het stratenpatroon is nog dezelfde als in de Middeleeuwen en daarom heeft het historische stadje sinds 1974 een beschermd stadsgezicht. Op een oppervlakte van een vierkante kilometer staan vele oude en gerestaureerde huizen en monumentale gebouwen. Doesburg De beste manier om Doesburg te ontdekken is met een stadswandeling. De wandeling is in een half uur te doen, maar wie bezoekjes wil brengen aan musea, kerken en kloosters moet rekenen op een halve dag. Een goed beginpunt is de Waag. Hierin is Stadsbierhuys De Waag gevestigd. Dit café restaurant is het oudste café en beh...

Stadswandeling Maastricht

Maastricht is uitermate geschikt om te voet te verkennen. De stad aan de Maas heeft een gezellig centrum met veel horeca, steegjes, gebouwen, pleinen en bruggen. De route die ik heb gelopen voert je langs een aantal bezienswaardigheden van de hoofdstad van de provincie Limburg. Beginpunt is het Monseigneur Nolenspark. Ik neem je mee linksom via de Nieuwehofstraat. Hier loopt een deel van de oude stadsmuur. Stadsmuren Maastricht Via de Zwinkelput en de Heksenstraat loop je door de Bonnefantenstraat. Hier is een onderdeel van de Universiteit van Maastricht gevestigd. Behalve hier zitten de faculteiten verspreid door het centrum. St. Servaasbasiliek Maastricht Loop verder via de Ezelmarkt en de Papenstraat naar het Henric van Veldekeplein. Hier staat de Basiliek Sint Servaas, Je komt nu op het Vrijthof. 's Zomers is het plein één groot terras. Vrijthof Maastricht Al zin in een koffie? Wandel dan na het Vrijthof rechtsaf de Dominicanerkerk binnen. Hier is be...

Gambiaanse gewoonten

In november 2013 was ik met mijn vriendin in Gambia en maakte ik kennis met de gewoonten en (eigen)aardige gebruiken van de 'Smiling Coast van Afrika' zoals dit West-Afrikaanse land genoemd wordt. Via een kennis, die eerder in het jaar in Gambia was, had ik de naam van een betrouwbare gids doorgekregen. Hij werkte bij een lokaal reisbureau, gevestigd voor het hotel waar we verbleven. Het kantoortje, dat er niet erg uitnodigend uitzag, bestond uit vier muren van klei, met twee ingangen waarin geen deur zat en een laaghangend rieten dak. Aangekomen bij het reisbureau kwam er direct een man op ons af. Hij stelde zich voor als Lamin. Ah, dat was toevallig, dat was de naam die ik doorgekregen had van mijn kennis. Bijzonder dat we direct de juiste persoon hadden. Ik haalde nog even voor de zekerheid de opgeschreven naam erbij: Andy Lamin Sanneh stond er. Ik liet hem het briefje zien en vroeg of hij dit was. 'It's not me', zei hij. We moesten zijn collega hebben die ook La...