Doorgaan naar hoofdcontent

Venetië

Venetië is de stad van de romantiek, van het Canal Grande, van de gondels die door de straten van water glijden, van de Rialtobrug, van het San Marcoplein met de basiliek en het dogenpaleis, van de Brug der Zuchten, van San Giorgio's Maggiore en van het carnaval. Venetië spreekt tot ieders verbeelding. Iedereen heeft deze romantische stad wel op zijn verlanglijstje heeft staan voor een bezoek.
Canal Grande Venetië

Venetië is op tienduizenden eiken- en olmenpalen gebouwd en wordt door 200 kanalen, waarover 400 bruggen liggen, doorsneden. Geregeerd door dogen groeide Venetië uit tot heersers over het Middellandse Zeegebied en werd later het centrum van de handel met de Orient. Napoleon ontnam Venetië haar vrijheid en uiteindelijk viel de stad na Oostenrijk toe aan Italië.

Daar er in het toeristisch centrum van Venetië amper auto's en andere gemotoriseerd vervoer aanwezig is, overheersen hier de natuurlijke geluiden nog, in tegenstelling tot andere wereldsteden. In dit openlucht museum zijn de stemmen van mensen, de koerende duiven en de muziek van vioolspelers die de toeristen toespelen tijdens hun terrasbezoek prominent aanwezig.
In plaats van de files en stilstaand verkeer met getoeter heerst er hier bedrijvigheid op het water, die soms leidt tot een drijvende verkeersopstopping. Dit is de plek waar schippers van watertaxi's, gondels of speedboten toeristen verleiden tot een tochtje door het schilderachtige decor van deze stad vol geuren en kleuren waar altijd een frisse zeewind blaast, die een zilte lucht over de stad verpreidt.


Canal Grande
Het Canal Grande is de brede, 4 kilometer lange waterboulevard met haar mooie paleizen. De paleizen zijn de stille getuigen van de rijke historie van deze stad. De meeste paleizen zijn bewoond of omgebouwd tot concerthal of expositieruimte.

Canal Grande Venetië

Gondels
Vroeger het vervoermiddel van de Venetianen, nu worden er toeristen vervoerd in de handgemaakte gondels. De gondels zijn altijd zwart van kleur. Deze kleur werd ooit bij wet bepaald vanwege een eerbetoon aan de mensen die slachtoffer zijn geworden van de pestepidemie. Vroeger nog 10.000, tegenwoordig zijn er nog een kleine 500 gondeliers. Gondelier wordt je pas na een driejarige opleiding.

Rialtobrug
De Rialtobrug is de plaats waar de handel plaatsvond. Het is het hoogst gelegen deel van de stad. De brug is van steen en heeft nog als enige winkels langs beide zijden. Zowel bij de brug als tussen de brug en de vismarkt (Campo della Pescheria) is het druk. Het is de vismarkt bij uitstek. Iedere ochtend van dinsdag tot zaterdag kan je hier zowel inheemse als internationale vis kopen. Aansluitend worden ook groenten en fruit verkocht.

Rialto Brug Venetië


San Marcoplein
Het Piazza San Marco vormt het centrum van Venetië en is tevens het laagste punt van de stad. Regelmatig staat dit deel van Venetië onder water. Het plein wordt gesierd door fraaie gebouwen: de San Marco Basiliek, het Dogenpaleis, de Campanile, dat tevens het hoogste gebouw van Venetië is en de Biblioteca Marciana.  Rechts van de basiliek is een opening naar het Grote Kanaal, de Piazetta.

San Marcoplein Venetië
Het Dogenpaleis is verbonden met de voormalige gevangenis via de Brug der Zuchten (Ponte dei Sospiri). Vroeger symbool voor het laatste daglicht van de gevangene, nu van romantisch Venetië, want het paar dat elkaar kust onder deze brug zal eeuwige liefde ten deel vallen.

San Giorgio Maggiore Venetië

Carnaval
Het carnaval van Venetië duurt 12 dagen en wordt gekenmerkt door de gewaden en maskers die de mensen dragen. Vroeger deden ze dienst als vermomming om je zo anders te gedragen dan je in werkelijkheid was. Tegenwoordig draait het allemaal ook om feesten, bals en voorstellingen. Met ieder jaar een eigen thema is het een van de beroemdste carnavals van Europa.

Brug der zuchten Venetië


Populaire posts van deze blog

Mosterdstad Doesburg

Doesburg is vooral beroemd om haar mosterd. Maar daarnaast geniet Doesburg als een van de weinige steden van Nederland grote bekendheid vanwege haar gerestaureerde binnenstad en vestingwerken. En, gelegen aan de IJssel en Oude IJssel, is deze Hanzestad ook een stad aan het water. Deze drie kenmerken maken Doesburg aantrekkelijk en het zeer de moeite waard om het stadje met een bezoekje te vereren. Het stratenpatroon is nog dezelfde als in de Middeleeuwen en daarom heeft het historische stadje sinds 1974 een beschermd stadsgezicht. Op een oppervlakte van een vierkante kilometer staan vele oude en gerestaureerde huizen en monumentale gebouwen. Doesburg De beste manier om Doesburg te ontdekken is met een stadswandeling. De wandeling is in een half uur te doen, maar wie bezoekjes wil brengen aan musea, kerken en kloosters moet rekenen op een halve dag. Een goed beginpunt is de Waag. Hierin is Stadsbierhuys De Waag gevestigd. Dit café restaurant is het oudste café en beh...

Stadswandeling Maastricht

Maastricht is uitermate geschikt om te voet te verkennen. De stad aan de Maas heeft een gezellig centrum met veel horeca, steegjes, gebouwen, pleinen en bruggen. De route die ik heb gelopen voert je langs een aantal bezienswaardigheden van de hoofdstad van de provincie Limburg. Beginpunt is het Monseigneur Nolenspark. Ik neem je mee linksom via de Nieuwehofstraat. Hier loopt een deel van de oude stadsmuur. Stadsmuren Maastricht Via de Zwinkelput en de Heksenstraat loop je door de Bonnefantenstraat. Hier is een onderdeel van de Universiteit van Maastricht gevestigd. Behalve hier zitten de faculteiten verspreid door het centrum. St. Servaasbasiliek Maastricht Loop verder via de Ezelmarkt en de Papenstraat naar het Henric van Veldekeplein. Hier staat de Basiliek Sint Servaas, Je komt nu op het Vrijthof. 's Zomers is het plein één groot terras. Vrijthof Maastricht Al zin in een koffie? Wandel dan na het Vrijthof rechtsaf de Dominicanerkerk binnen. Hier is be...

Gambiaanse gewoonten

In november 2013 was ik met mijn vriendin in Gambia en maakte ik kennis met de gewoonten en (eigen)aardige gebruiken van de 'Smiling Coast van Afrika' zoals dit West-Afrikaanse land genoemd wordt. Via een kennis, die eerder in het jaar in Gambia was, had ik de naam van een betrouwbare gids doorgekregen. Hij werkte bij een lokaal reisbureau, gevestigd voor het hotel waar we verbleven. Het kantoortje, dat er niet erg uitnodigend uitzag, bestond uit vier muren van klei, met twee ingangen waarin geen deur zat en een laaghangend rieten dak. Aangekomen bij het reisbureau kwam er direct een man op ons af. Hij stelde zich voor als Lamin. Ah, dat was toevallig, dat was de naam die ik doorgekregen had van mijn kennis. Bijzonder dat we direct de juiste persoon hadden. Ik haalde nog even voor de zekerheid de opgeschreven naam erbij: Andy Lamin Sanneh stond er. Ik liet hem het briefje zien en vroeg of hij dit was. 'It's not me', zei hij. We moesten zijn collega hebben die ook La...