Doorgaan naar hoofdcontent

Noord en zuid

Het noorden van Boavista heeft een aantal kleurrijke dorpjes. Bofareira is een klein dorpje waar het leven stil lijkt te staan. Er is een klein plein met een aantal kleurrijke huisjes en een café rondom. In Fundo das Figueiras gaat de rest van de wereld aan de mensen voorbij. Bewoners spelen een spelletje op straat of hangen tegen de deurpost van hun woning en volgen de paar toeristen die hier langskomen. Hier rijden de sporadisch aanwezige auto's nog met een boog om de honden, die soms midden op straat hun middagdutje doen in de brandende zon. De enige wereldburger is de uitbaatster van restaurant Nha Terra. Zij woonde een deel van haar leven in Rotterdam maar keerde terug naar haar roots om hier een restaurant te beginnen. Betalen kan met euro's, maar dat geldt eigenlijk voor het gehele eiland.


De zonsondergang aan het langste strand van het eiland, en volgens de bewoners het mooiste van de wereld, is een must. Vlei je neer in het zachte zand van Santa Monica Beach in het zuiden en geniet van de ondergaande zon, die weerkaatst in de zee en het achterliggende land in een gouden gloed zet, om uiteindelijk geheel in de oceaan te verdwijnen.


Populaire posts van deze blog

Mosterdstad Doesburg

Doesburg is vooral beroemd om haar mosterd. Maar daarnaast geniet Doesburg als een van de weinige steden van Nederland grote bekendheid vanwege haar gerestaureerde binnenstad en vestingwerken. En, gelegen aan de IJssel en Oude IJssel, is deze Hanzestad ook een stad aan het water. Deze drie kenmerken maken Doesburg aantrekkelijk en het zeer de moeite waard om het stadje met een bezoekje te vereren. Het stratenpatroon is nog dezelfde als in de Middeleeuwen en daarom heeft het historische stadje sinds 1974 een beschermd stadsgezicht. Op een oppervlakte van een vierkante kilometer staan vele oude en gerestaureerde huizen en monumentale gebouwen. Doesburg De beste manier om Doesburg te ontdekken is met een stadswandeling. De wandeling is in een half uur te doen, maar wie bezoekjes wil brengen aan musea, kerken en kloosters moet rekenen op een halve dag. Een goed beginpunt is de Waag. Hierin is Stadsbierhuys De Waag gevestigd. Dit café restaurant is het oudste café en beh...

Stadswandeling Maastricht

Maastricht is uitermate geschikt om te voet te verkennen. De stad aan de Maas heeft een gezellig centrum met veel horeca, steegjes, gebouwen, pleinen en bruggen. De route die ik heb gelopen voert je langs een aantal bezienswaardigheden van de hoofdstad van de provincie Limburg. Beginpunt is het Monseigneur Nolenspark. Ik neem je mee linksom via de Nieuwehofstraat. Hier loopt een deel van de oude stadsmuur. Stadsmuren Maastricht Via de Zwinkelput en de Heksenstraat loop je door de Bonnefantenstraat. Hier is een onderdeel van de Universiteit van Maastricht gevestigd. Behalve hier zitten de faculteiten verspreid door het centrum. St. Servaasbasiliek Maastricht Loop verder via de Ezelmarkt en de Papenstraat naar het Henric van Veldekeplein. Hier staat de Basiliek Sint Servaas, Je komt nu op het Vrijthof. 's Zomers is het plein één groot terras. Vrijthof Maastricht Al zin in een koffie? Wandel dan na het Vrijthof rechtsaf de Dominicanerkerk binnen. Hier is be...

Gambiaanse gewoonten

In november 2013 was ik met mijn vriendin in Gambia en maakte ik kennis met de gewoonten en (eigen)aardige gebruiken van de 'Smiling Coast van Afrika' zoals dit West-Afrikaanse land genoemd wordt. Via een kennis, die eerder in het jaar in Gambia was, had ik de naam van een betrouwbare gids doorgekregen. Hij werkte bij een lokaal reisbureau, gevestigd voor het hotel waar we verbleven. Het kantoortje, dat er niet erg uitnodigend uitzag, bestond uit vier muren van klei, met twee ingangen waarin geen deur zat en een laaghangend rieten dak. Aangekomen bij het reisbureau kwam er direct een man op ons af. Hij stelde zich voor als Lamin. Ah, dat was toevallig, dat was de naam die ik doorgekregen had van mijn kennis. Bijzonder dat we direct de juiste persoon hadden. Ik haalde nog even voor de zekerheid de opgeschreven naam erbij: Andy Lamin Sanneh stond er. Ik liet hem het briefje zien en vroeg of hij dit was. 'It's not me', zei hij. We moesten zijn collega hebben die ook La...