Doorgaan naar hoofdcontent

Bijilo woud

Op een steenworp van de toeristische centra van Gambia, Kololi en de Senegambia strip, ligt aan het strand het Bijilo woud. Het is een prachtig stukje natuur van 50 hectare, bestaande uit palmen, loofbomen, boababs, medicinale planten en orchideeën. De echte attractie van het park zijn echter de apen.
Zodra je de ingang gepasseerd bent komen de fluweelapen je tegemoet. Ze zijn dol op pinda's en eten ze graag uit je hand. Ze klimmen daarvoor zelfs op je schouder. Het is wel tegenstrijdig dat men niet wil dat de apen worden gevoerd, maar dat je bij het park wel pinda's kunt kopen om ze te voeren.

Fluweelaap                                  Roodsnavel neushoornvogel                                   Franjeaap

In het park liggen wandelpaden en via bewegwijzeringsbordjes kun je je weg vinden door het park. Een gids is echter ook aan te bevelen omdat hij de weg weet en de bijzondere plekjes kent. Met een gids heb je ook meer kans om de andere apensoort, de Franjeaap, te ontdekken. Deze is schuw en moeilijk te vinden. Hij zit dieper in het woud en vaak hoog in de bomen verstopt tussen de bladeren. Een derde soort is de Huzaaraap, maar deze heb ik niet kunnen ontdekken.
Behalve apen vind je hier ook verschillende vogels. De meeste kans om een vogel van dichtbij te zien is de roodgesnavelde neushoornvogel. De kans is groot dat je bij helder weer een prachtige zonsondergang te zien krijgt wanneer je richting de oceaan loopt.

De ingang van het park ligt aan de weg van het centrum van Kololi naar het strand. Je vindt de ingang net voor het strand aan de linkerkant, tegenover de Kololi Beach Club. Een kaartje kost 30 Dalasi, zo'n 60 Eurocent.

Fluweelapen Bijilo Forest

Labels:

Populaire posts van deze blog

Route 62

Amerika heeft Route 66, die dwars door de VS loopt van Chicago naar Los Angeles. Ook Zuid-Afrika heeft zijn eigen Route: Route 62. Dit is de langste wijnroute van de wereld die loopt van Kaapstad naar Port Elizabeth. Wijngaarden Route 62 is de alternatieve route voor de N2 tussen Kaapstad en Port Elizabeth. De schilderachtige route slingert door vele landschappen van de Oost- en Westkaap. Onderweg rijd je door wijnvelden van o.a. Robertson, de fruitgaarden van Barrydale, de Karoo woestijn, langs mooie plaatsjes, watervallen en bergpassen. Swartberg-pas Calitzdorp is bekend om haar port, Montagu om zijn Muscadel. Montagu heeft daarnaast ook heetwaterbronnen. Oudtshoorn is dé struisvogel hoofdstad. Bekende passen en kloven zijn de Cogmanskloof en de Swartbergpas. Route 62 - Zuid-Afrika Bijzondere stops langs de route zijn  Ronnie's sex shop   en Diesel and Creme Route 62 Zuid-Afrika
LEES VERDER »

Mosterdstad Doesburg

Doesburg is vooral beroemd om haar mosterd. Maar daarnaast geniet Doesburg als een van de weinige steden van Nederland grote bekendheid vanwege haar gerestaureerde binnenstad en vestingwerken. En, gelegen aan de IJssel en Oude IJssel, is deze Hanzestad ook een stad aan het water. Deze drie kenmerken maken Doesburg aantrekkelijk en het zeer de moeite waard om het stadje met een bezoekje te vereren. Het stratenpatroon is nog dezelfde als in de Middeleeuwen en daarom heeft het historische stadje sinds 1974 een beschermd stadsgezicht. Op een oppervlakte van een vierkante kilometer staan vele oude en gerestaureerde huizen en monumentale gebouwen. Doesburg De beste manier om Doesburg te ontdekken is met een stadswandeling. De wandeling is in een half uur te doen, maar wie bezoekjes wil brengen aan musea, kerken en kloosters moet rekenen op een halve dag. Een goed beginpunt is de Waag. Hierin is Stadsbierhuys De Waag gevestigd. Dit café restaurant is het oudste café en behoort tot de be
LEES VERDER »

Gambiaanse gewoonten

In november 2013 was ik met mijn vriendin in Gambia en maakte ik kennis met de gewoonten en (eigen)aardige gebruiken van de 'Smiling Coast van Afrika' zoals dit West-Afrikaanse land genoemd wordt. Via een kennis, die eerder in het jaar in Gambia was, had ik de naam van een betrouwbare gids doorgekregen. Hij werkte bij een lokaal reisbureau, gevestigd voor het hotel waar we verbleven. Het kantoortje, dat er niet erg uitnodigend uitzag, bestond uit vier muren van klei, met twee ingangen waarin geen deur zat en een laaghangend rieten dak. Aangekomen bij het reisbureau kwam er direct een man op ons af. Hij stelde zich voor als Lamin. Ah, dat was toevallig, dat was de naam die ik doorgekregen had van mijn kennis. Bijzonder dat we direct de juiste persoon hadden. Ik haalde nog even voor de zekerheid de opgeschreven naam erbij: Andy Lamin Sanneh stond er. Ik liet hem het briefje zien en vroeg of hij dit was. 'It's not me', zei hij. We moesten zijn collega hebben die ook La
LEES VERDER »