Eregalerij en poppenhuizen

Het Rijksmuseum is groot en het is daarom haast onmogelijk om de vele soorten kunstwerken in één dag te bezoeken. Plan daarom bij voorkeur van te voren wat je wil zien en geef die onderdelen al je aandacht. Ik ging deze keer voor de Eregalerij en de poppenhuizen. 

Eregalerij Rijksmuseum Amsterdam 

De lange Eregalerij, waarin de topstukken van de grote meesters van de 17e eeuw in de zijkabinetten hangen, eindigt bij de Nachtwachtzaal. Rembrandts meesterwerk de Nachtwacht is een groepsportret van een compagnie Amsterdamse 'schutters', de burgerwacht van de stad. Rembrandt maakte het schilderij in 1642 voor hun verenigingsgebouw, de Kloverniersdoelen. Bijzonder aan dit schilderij is dat de schutters marcherend zijn weergegeven. Geportretteerden stonden of zaten tot dan toe altijd stijf naast elkaar. Rembrandt voegde zelf figuranten toe om het schilderij te verlevendigen. Een voorbeeld hiervan is het meisje in het wit, dat gezien wordt als de mascotte van de schutters.

Nachtwacht Rijksmuseum Amsterdam

Een bijzonder schilderij is 'De magere compagnie'. Dit schilderij is door twee schilders gemaakt. Frans Hals tekende voor de opdracht, maar kreeg ruzie met de schutters die hij schilderde. Pieter Codde maakte het schilderij af. Hij imiteerde de stijl van Hals. Links is Hals' deel en rechts het deel van Codde.

De magere compagnie Rijksmuseum Amsterdam

In de zijkabinetten hangen beroemde werken van o.a. Johannes Vermeer, Jan Steen, Frans Hals en Pieter de Hooch.


De bedreigde zwaan Asselijn - Melkmeisje - Vermeer - Stilleven met kalkoenpastei - Claeszo

Het Rijksmuseum bezit drie poppenhuizen. De poppenhuizen, die een goed beeld geven van de inrichting van chique huizen in de 17e eeuw, waren geen kinderspeelgoed, maar de liefhebberij van een volwassen, meestal rijke, vrouw. Een poppenhuis was destijds soms net zo duur als een echt grachtenpand.

Het bekendste poppenhuis is dat van Petronella Oortman, een rijke Amsterdamse dame.
Bijzonder aan dit poppenhuis is dat alle onderdelen precies op maat zijn gemaakt, op dezelfde manier en in hetzelfde materiaal als hun voorbeelden in het groot. Petronella bestelde mini-porselein in China en liet meubelmakers, glasblazers, zilversmeden, mandenmakers en kunstenaars haar poppenhuis aankleden, wat een zeer kostbare zaak was.

Het tweede 17de-eeuwse poppenhuis, van Petronella Dunois, is samengesteld uit kant-en-klare onderdelen, waaronder veel miniatuurzilver. Het derde poppenhuis, uit de 18de eeuw, is bijzonder omdat de buitenzijde is vormgegeven als een echt herenhuis in plaats van een kast.

Poppenhuizen Rijksmuseum Amsterdam