Titicacameer

Een van Peru's grootste schatten is de hoogste waterweg ter wereld die zich uitstrekt op 4000 meter boven zeeniveau. Een oceaan in de Andes: het befaamde Titicacameer. Het meer ligt op de grens van Bolivia en Peru.

Er wonen gemeenschappen die leven zoals hun voorouders van eeuwen geleden. Volgens de legende werd het Incarijk in dit meer geboren. Maar voor de Inca's kwamen was er al een volk dat hier woonde: de Uros.

De stad Puno is de uitvalbasis voor uitstapjes over het meer. Puno zelf is niet bijzonder, de hoofdstraat is levendig en heeft een paar redelijke restaurants. Bij de excursie inbegrepen was een ritje naar de haven met de riksja naar de haven, waar we aan boord gingen van een boot. Het was een hilarische rit.

Puno - Peru

Vanuit de haven vertrokken we met een groep richting Taquile, een lang en smal eiland op 45 km van Puno. Taquile is een van de mooiste eilanden. Een eiland met een eigen taal en cultuur. Landbouw en vakmanschap zijn hier het belangrijkst. Daarnaast vindt er ruilhandel plaats in plaats van geldhandel. Er is geen elektra op het eiland en zijn er geen elektronische communicatiemiddelen.
We maakten een wandeling over de mooi aangelegde stenen paden. Het was behoorlijk heuvelachtig en zeker op 3800m was het soms best zwaar. Gelukkig stopten we vaak. Onze gids Oswaldo nam de tijd ons te vertellen over het eiland, het meer en de bewoners. Zo konden wij weer op adem komen.

Taquile - Titicacameer

We kwamen op een open plek waar vrouwen aan het weven waren. Ook verschenen er mannen en vrouwen in kleurige kleding. We namen plaats en Oswaldo gaf ons uitleg over o.a. de trouwrituelen van de oorspronkelijk bevolking. Vervolgens werd er een dans opgevoerd en konden we zelf ook meedoen. Tijdens een sanitaire stop en een drankje werd er snel een markt opgebouwd om de zelfgemaakte kleden, sjaals en mutsen te koop aan te bieden.

Weven en dansen - Taquile eiland

Nadat iedereen inkopen had gedaan liepen we weer verder. Bergaf nu en dat beviel beter. Na verloop van tijd kwamen we op een klein strandje, We liepen erover naar de andere kant waar onze boot op ons wachtte. Op naar de lunch.

Pachamama lunch
We voeren verder naar een ander eiland voor een Pachamama lunch. Bij een Pachamama lunch wordt het eten in laagjes onder de grond opgewarmd. Pacha betekent Aarde en Mama Moeder, dus het eten komt letterlijk uit Moeder Aarde. Als het gerecht klaar is, na een uur of drie, wordt het 'opgegraven' en uitgeserveerd. Een bijzonder schouwspel en een heerlijke maaltijd.

Pachamama lunch - Titicacameer

De laatste stop waren de Uros eilanden. In de schaduw van de Andes woont hier een eeuwenoud volk met de gelijkmakende naam. Zij wonen op drijvende eilanden die gemaakt zijn van riet. De eilanden zijn wel verankerd zodat ze niet verplaatsen. De Uros bevolking werd gedwongen om op deze drijvende eilanden te verblijven toen de Inca's hun land uitbreidden. Tegenwoordig leven ze van vissen en verkopen ze hun riethandwerk aan toeristen.
De familie die wij bezochten hebben drie eilanden. Het hoofdeiland waarop de huizen staan en waar het dagelijks leven zich afspeelt, een eiland met een schooltje waar de kinderen onderwijs krijgen en een eiland waarop de kerk is gebouwd.

Uros eiland - Titicacameer